Odlazak Snežane Nikšić

Posle brojnih uloga u pozorištu, na filmu i televiziji, devedesetih godina prošlog veka sasvim se povukla snimajući i vraćajući se na scenu samo povremeno.

Snežana Nikšić, srpska i jugoslovenska glumica, preminula je posle kraće bolesti u 78 godini, ostavivši za sobom bogatu karijeru koju je počela još kao student prve godine Fakulteta dramskih umetnosti u Beogradu. Svoj prvi susret sa publikom imala je tada ulogom u komadu „Krotka” F. M. Dostojevskog u Jugoslovenskom dramskom pozorištu, čiji je član bila narednih nekoliko godina, a za koju je nagrađena na Festivalu malih scena u Sarajevu. U produkciji televizije Beograd, igrala je Juliju u delu „Romeo i Julija” V. Šekspira.

U svom matičnom pozorištu proslavila se glavnim ulogama u komadima „Tango” Slavomira Mrožeka, „Demoni” u režiji Predraga Bajčetića, odnosno „Ivanovu” A. P. Čehova, „Budilnik” V. Bulatovića Viba i mnogim drugim.

Od filmskih uloga iz ranog perioda Snežane Nikšić izdvaja se rad sa slovenačkim rediteljem Matjažem Klopčićem, čija je bila muza. Filmovima „Sedmina”, „Priča koje nema”, „Na papirnatim avionima” sa kojim je bila gost filmskog festival u Kanu, „Pozdravi Mariju”, „Sretni umru dvaput”, „Pre rata” u režiji svog tadašnjeg supruga Vuka Babića, sa kojim ima kćerku Mionu, pijanistkinju i kantautorku.

Snežana Nikšić bila je veoma aktivna i kao televizijska glumica. Pored mnogobrojnih televizijskih drama, izdvaja se i jedna od glavnih uloga u proslavljenim serijama „Neven” Timotija Džona Bajforda i „TV Bukvar” Vuka Babića.

Tokom sedamdesetih godina prošog veka posle otkrivanja crnih lista na TV Beograd, nezadovoljstva tretmanom tipizirane filmske lepotice i otkaza svojoj matičnoj kući JDP-u, sa tadašnjim suprugom odlazi na dvogodišnji boravak u London.

Po povratku u Jugoslaviju zajedno snimaju film „Breme-Teher” u kojem se pojavljuje i kao asistent režije, prvi dvojezični srpsko-mađarski film koji biva surovo skraćivan i opstruiran kao i drugi filmovi crnog talasa, tadašnjih kulturnih saboraca i prijatelja Želimira Žilnika i Dušana Makavejeva.

Prelaskom u status slobodnog umetnika osamdesetih godina prošlog veka od značajnijih uloga Snežane Nikšić izdvajaju se role u filmu Gorana Markovića „Majstori, majstori” i „Sok od šljiva” Branka Baletića. Tih godina sa svojim drugim suprugom, glumcem Ljubom Tadićem, potpisuje se kao osnivač i umetnički direktor prvog džepnog pozorišta „Magaza”. U tom periodu izdvajaju se njene glavne uloge u predstavama „Poetesa” Mire Erceg o Desanki Maksimović, „Karl Marks neprijatelj naroda” Ljubiše Ristića i druge.

Snežana Nikšić u svojoj biografiji upisala je Srebrnu arenu na filmskom festival u Puli, da bi se devedesetih godina prošlog veka sasvim povukla snimajući i vraćajući se na scenu samo povremeno, posvećujući se najpre nezi bolesne majke, a kasnije supruga Ljube Tadića. Poslednje godine života Snežana Nikšić često je provodila na Tari, baveći se zdravim životom i prirodom.